Wedstrijden in groen-rood
Wedstrijdroeien in groen-rood
Onze voorzitter vroeg mij enige tijd geleden of ik een stukje wilde schrijven over waar ik mee bezig ben dit jaar. Toen de vraag kwam zat ik midden in een drukke trainingstijd, samen met dubbeltwee ploegmaatje (en krachtpatser) Roos Rooijakkers van de Eindhovense roeivereniging Beatrix. Een aantal weken later is de situatie en daarmee mijn wedstrijdroei verhaal heel anders. Ik had deze dus beter een paar weken geleden kunnen schrijven, maar wellicht juist in deze lastige tijd is sporten, en juist nu het plezier in sporten, ontzettend belangrijk. Dus alsnog een verhaaltje!
Ik ben bij Wetterwille komen roeien in 2014. Ik vond direct aansluiting in de leuke fanatieke damesgroep, waardoor ik al snel besloot lid te blijven, ook vanwege de gezelligheid. Ik was nieuw in Friesland en had 3,5 jaar bij W.S.R. Argo in Wageningen wedstrijden gestart als wedstrijdroeier, dit was altijd in het boordroeien. Bij Wetterwille leerde ik scullen, eerst in mijn ploeg, en in 2015 en 2016 besloot ik het weer eens te proberen: Jan Douwe de Boer was toen aan het wedstrijdroeien en met hem kon ik mooi meetrainen. Van Jehannes de Boer kreeg ik veel tips om beter te leren skiffen en met Jan Douwe sloot ik de deal om beiden hard te trainen: hij voor het WK junioren, ik om ‘beginneling af’ te worden in de skiff. (dit betekent je eerste blik = winst op een 2km wedstrijd, waardoor je een hogere status krijgt als roeier: dit noemen ze een ‘tellend’ blik, welke je alleen kan halen op nationale 2km wedstrijden op bijvoorbeeld de bosbaan in Amsterdam en Willem Alexander Baan in Rotterdam). Jan Douwe hield zich aan zijn woord en kwalificeerde zich voor het WK; ik had echter een abonnement op slecht roeien met wind (en dus golven) & de tweede plek. Voordeel hiervan is wel dat ik het de jaren erna ook nog een aantal keer heb kunnen proberen, maar eigenlijk trainde ik simpelweg te weinig om nog mee te kunnen met de nationale top.
Afgelopen jaar (seizoen 18/19) had ik daarom besloten, naast het roeien in mijn eigen ploeg, weinig meters te maken in de boot. Ik ben van oorsprong zwemmer, dus ben 9 maanden gaan trainen om een IRON(WO)MAN te kunnen worden. Dit is gelukt, in September voltooide ik de Ironman van Italie, in 12u, 8 min en 50 seconden zwom ik bijna 4km (in zee), fietste ik 180 km en liep ik een marathon. Een marathon lopen had ik überhaupt nog nooit gedaan.
Ondanks dat ik roeien op lager pitje had gezet, kon ik hard trainen met Renske Keijser & was het fantastisch om met Wetterwille de ERM (mixed) te winnen. Via een vriendinnetje leerde ik Roos kennen, en zonder al te veel samen te trainen zijn we een aantal nationale wedstrijden gestart op de Willem Alexander baan. Roos trainde zelf wel dagelijks in de boot en ik was aan het trainen voor de Ironman, dus met onze conditie zat het wel goed. Als Wetterwille/Beatrix combinatie wisten we zelfs te winnen (blikken) in het Dames Gevorderden veld, in de dubbeltwee. Twee weken later werden we 2e op het NK, vlak achter onze Nederlandse Olympische toppers. Dat was ondanks alle andere mooie momenten (ERM, Ironman) toch wel het hoogtepunt van mijn afgelopen jaar: we hadden niet verwacht dat het zo hard zou gaan en de race zelf ging echt heel goed.
En wat doe je dan na een IRONMAN, als je conditie beter is dan ooit, je een nieuwe uitdaging zoekt, je denkt na zo’n mentale test alles te kunnen, maar je toch eigenlijk ook meer beseft dat er niks mooiers is dan hard roeien? Dan probeer je het gewoon nog een keer!
Roos ging door met wedstrijdroeien en dus besloten we het dit jaar serieus aan te pakken, door veel te gaan trainen, ook veel in Eindhoven. We kozen voor Eindhoven omdat er voor mij daar meer mogelijkheden waren, omdat ik bij Wetterwille op dat moment geen boten toewijzing had en omdat ik in Eindhoven bij de wedstrijdgroep meegerekend werd, waar ik ook kon meeprofiteren van alle coaching. Het niet meer alles alleen te hoeven doen beviel mij erg goed.
Bij Beatrix is er in de winterperiode iedere maand een trial. Ik was dus 1 of 2 weekenden per maand in Eindhoven, waarbij we 3x trainden en daarnaast de trial starten. De trial van 3km op hoog tempo in de winter is goed om samen hard te roeien en steeds beter te worden. Mijn aantal trainingen per week ging omhoog van 4/5 naar 6/7 en soms zelfs 8 of 9. Begin Februari gingen we met de zuidelijke roei selecties op trainingskamp naar Soustons, in Frankrijk, waar we een week lang alleen maar hebben hoeven (hard) roeien. Geweldige ervaring vond ik dat, daarnaast was het super om te merken dat de boot iedere dag harder ging. We maakten ambitieuze plannen voor dit seizoen: hoog eindigen op nationale wedstrijden, maar ook internationaal proberen mee te gaan doen. Ik heb toen besloten de ergometer profieltesten in Maart te doen, om te proberen een uitzending te kunnen krijgen voor WorldCup 2 in Varese of te proberen om naar de Henley on Thames te gaan, uiteraard samen met Roos. Een zeer ambitieus doel, maar wel ontzettend mooi om iedere dag voor te trainen. De profieltesten hebben we nog kunnen doen, waarbij ik zowel mijn 2K, 6K als 1 minuut PR heb aangescherpt. Voor de nieuwsgierige lezer, mijn 2K PR is nu 7.06.8; en ik weet dat het met wat meer training nog harder kan!
En hoe gaat het dan nu? De ambities voor dit seizoen zijn naar de ijskast verdwenen. De wereld heeft grotere problemen, waarbij het belangrijk is ons aan de richtlijnen van het RIVM te houden. Ondanks dat ik momenteel niet naar Eindhoven kan om te trainen met Roos, zijn er voor mij nu ook nieuwe deuren geopend. Door deze rare wending van het seizoen heb ik dankzij onze voorzitter nieuwe mogelijkheden ontdekt. Ik heb geluk dat ik mag trainen in de skiff bij een van onze leden thuis, waarbij Huub Bots als coach mij ook nog veel beter en harder leert roeien. Het is leuk om te zien dat ik na zoveel jaren roeien nog steeds heel veel kan leren, dus ook na ‘Corona’ blijf ik graag bij Huub trainen. Ik heb inmiddels besloten nog een jaar door te gaan en de huidige nieuwe kansen te grijpen om volgend jaar alleen maar harder te roeien! Dus ook in deze tijd trainen Roos en ik nog iedere dag, maar dan los van elkaar, de zomer wordt hierdoor een ‘verlengde winter’. De geleende ergometer van Rens de Jong helpt me om af en toe mijn conditie te kunnen checken op de ergometer, maar het liefst maak ik nu roeimeters bij Huub om alleen maar beter, beter en beter te worden. Oefenen kan ik vanuit huis in de skiff van Jan en Wendelien (‘de Krullevaar’). Super lief vind ik het dat Wetterwille leden mij in deze tijd hebben willen helpen om zo goed door te kunnen gaan. Op naar volgend jaar, ik droom gewoon nog wat langer over snelle tijden, uitzendingen en overwinningen! Want (hard) roeien is het mooiste wat er is!
Hopelijk tot snel op de vereniging, voor nu hoop ik dat iedereen gezond blijft en dat we snel weer met zijn allen kunnen roeien!
Met groen rode groet,
Rosalie Torensma
