Update de "Hel van Friesland": nu met verslag
Op 6 november vond de jaarlijkse toertocht "De Hel van Friesland" plaats. De foto's hiervan zijn onlangs al op de website geplaatst. In deze update is ook een verslag opgenomen, met dank aan een van de leden van een andere deelnemende vereniging.
Historie – met dank aan Jan ten Brug
De Hel van Friesland is een knipoog naar de Hel van het Noorden, die ieder jaar in Groningen in november plaatsvond als laatste landelijke roeiwedstrijd.
Eerder heette de tocht van Wetterwille de Monstertocht. Voor het eerst geroeid als een wedstrijd tussen jeugd en volwassenen. De laatste keer zo’n 10 jaar geleden, waarbij één ploeg al na 1 km om is geslagen. De winnaarstrofee van deze wedstrijd was een stoffen monstertje wat jarenlang in de bekerkast lag. Waar het nu is....?
Veel enthousiasme
De toercommissie heeft met plezier de tocht van de Friese Toerroeikalender voorbereid. Wetterwille kon leden verwelkomen van Epsilon, De Dragt en Aengwirden. Er schreven 4 ploegen en nog eens 14 ‘losse’ roeiers in. Totaal 34 deelnemers verdeeld over 5 boten. Sommigen roeiden een halve tocht. Dit keer niet persé een gezamenlijke lunch om ieder team en boot een eigen tempo te kunnen laten roeien. Het was fantastisch dat Café-Restaurant de Posthoorn eerder open is gegaan om de 1e ploegen een warm onderdak te bieden. De 1e boot ging om 08:00 van start, de anderen volgden vlot. Tussen 15:30 en 17:15 kwamen de boten net voor het donker binnen.
De ervaring van Irene Hamburger, Rv Aengwirden
Zaterdag 6 november zou de tocht met deze dreigende naam plaats vinden.8.00 aanwezig op het vlot en 8.30 vertrek.Alles liep als een trein, vooral omdat alle boten al buiten lagen.
Van een Hel was op de heenweg absoluut geen sprake.In één ruk door naarDokkum was de opdracht. Er wordt alleen gestopt voor hoge nood.Tsjaa … als je roeimaatje nu net in Aldtsjerk is komen wonen, dan heb je daar ineens hoge nood.De heren van Wetterwille keken enigszins verstoord, maar maakten ook graag gebruik van het toilet.Het was een mooie tocht en om 12.00 waren we in Dokkum waar we allemaal terecht konden voor een lekkere lunch.
Na de boten uitgezwaaid te hebben vertrokken we per auto naar Birdaard.Helaas was het praktisch onmogelijk om de wereldstad Dokkum uit te komen; toen dat eindelijk gelukt was, bleken er een aantal wegen rond Dokkum gesloten. Gevolg geen aanmoediging voor de ploegen.
De ervaring van Femmy Lieben van De Dragt
Na een heerlijke lunch in Dokkum vertrokken we uitgerust en verkwikt voor de terugreis. Ik had een verse bemanning en ze hadden er zin in. Bij het uitzetten van de steiger schoof een vissersbootje voor ons, dat we pas na de tweede brug kwijtraakten. Toen zagen we de andere boten al niet meer.
Het ging toch nog een beetje op een hel lijken, toen de wind steeds meer aantrok en we hem pal tegen hadden. Toerroeien is gewoon rustig doorroeien en dan kom je er wel. Bij Epsilon hebben we even de benen gestrekt en zijn we door de stad verder geroeid. Het begon al te schemeren en Leeuwaren zag er mooi uit met hier en daar al feestverlichting.
Voor donker legden we aan bij Wetterwille en werden we als verloren schapen ontvangen. De soep en de broodjes stonden klaar en dat hebben we ons goed laten smaken.
Moe, maar voldaan gingen we huiswaarts. Toen 's avonds de regen en de storm losbarstte, besefte ik dat we enorm geboft hebben en deze tocht geen echte HEL is geworden.
